Śmiercionośny Tlen
Nie ma ucieczki przed tlenem
Na innych planetach nie ma pożarów, bo nie ma tam tlenu. Obecność tlenu jest przyczyną, że stal rdzewieje i rozpada się w pył, a każdy palny materiał biologiczny mogą strawić płomienie ognia. Aby złagodzić niszczące działanie tego gazu, pakujemy naszą żywność w folię, chronimy drewno i metal powłokami farby. Tlen jest śmiertelną trucizną i zabija różne rodzaje bakterii. Muszą one szukać schronienia, pod warstwą ziemi w martwych ciałach, głębokich ranach z dala od tego, zabójczego gazu. Tlen jest wybuchowym produktem ubocznym uwalnianym przez rośliny, gdy przekształcają energię światła słonecznego na drodze fotosyntezy, w wysokoenergetyczne paliwa chemiczne, czyli cukier i skrobię. Nasze komórki wykorzystują tlen, wytwarzając energię na drodze zwanej oddychaniem, co napędza nasze komórki i utrzymuje nas przy życiu. Nasz organizm potrafi utrzymać w ryzach wszechotaczający tlen, tylko w pewnych granicach i przez określony czas. W końcu tlen dopadnie nas wszystkich, gdyż powoli zżera białka, enzymy i DNA naszych komórek, aż stają się tak słabe, że rozpadają się, dochodząc do końca który nazywamy śmiercią ze starości.
Wolne rodniki
Tlen sieje spustoszenie, kradnąc elektrony innym atomom. Porywa z zewnętrznej orbity elektrony krążące wokół jądra komórkowego bardziej stabilnym cząsteczkom. Po utracie tych elektronów pozbawiona równowagi i naładowana elektrycznie cząsteczka zderza się z innymi, wchodząc w niszczące reakcje chemiczne. Te reakcje dążą do redystrybucji elektronów i przywrócenia równowagi wśród cząsteczek. Tak też się dzieje i po jakimś czasie równowaga zostaje przywrócona, ale pierwotna cząsteczka od której rozpoczął się cały proces ponosi straty. Tak ulegają zniszczeniu nie tylko białka ale również błony komórkowe, enzymy, a nawet DNA. Ta „korozja” komórkowa kumuluje się w czasie i może doprowadzić do przeciążenia, które określa się stresem oksydacyjnym, czyli sytuacji w której zakłócona zostaje równowaga pomiędzy wytwarzaniem wolnych rodników a ich niwelowaniem przez antyoksydanty.
Stres oksydacyjny i choroby
W przypadku znacznego i przedłużającego się niedoboru antyoksydantów, przedłużający się stres oksydacyjny może przyczynić się do rozwoju wielu groźnych chorób. Najczęściej wśród nich wymienia się miażdżycę, choroby serca, udary mózgu, nowotwory, cukrzycę, zwyrodnienia plamki żółtej, a także przyspieszenie procesów starzenia się organizmu. Jako główne przyczyny powstania stresu oksydacyjnego wymienia się zanieczyszczenie środowiska, różnego rodzaju promieniowanie na które narażony jest nasz organizm, palenie tytoniu, przewlekłe stany zapalne w organizmie, dieta uboga w antyoksydanty, spożywanie żywności zawierającej konserwanty, polepszacze smaku, środki zapachowe i barwniki. Nie bez znaczenia są również wszelkie pozostałości po produkcji rolniczej takie jak środki ochrony roślin, pozostałości nawozów sztucznych, a także metale ciężkie różnymi drogami dostające się do żywności.
Antyoksydanty
Antyoksydanty, czyli przeciwutleniacze, to związki usuwające z organizmu nadmiar wolnych rodników. Antyoksydanty mają zapasowe elektrony i chętnie je rozdają, by złagodzić skutki tlenowych rabunków elektronów. Przeciwutleniacze oddają siebie reaktywnemu tlenowi, by oszczędzić inne cząsteczki niezbędne do życia komórki. Antyoksydanty możemy dostarczać do organizmu wraz z odpowiednimi produktami pokarmowymi, ale nasze organizmy mają również zdolność ich produkowania. Jednym z najsilniej działających przeciwutleniaczy naszego organizmu jest glutation. Duże ilości tego ratującego życie związku znajduje się w komórkach glejowych, które chronią neurony czyli komórki nerwowe. Szczególny rodzaj komórek glejowych, czyli astrocyty, radzą sobie skutecznie z toksynami i patologicznymi warunkami, które mogły by uszkodzić nasz układ nerwowy. Inne antyoksydanty występują w naszym organizmie w postaci enzymów antyoksydacyjnych i aminokwasów. Ze względu na ogromne ilości atakujących nas wolnych rodników, bardzo ważne jest dostarczanie antyoksydantów wraz z dietą. Najwięcej zawierają ich bogate w karotenoidy i bioflawonoidy warzywa i owoce. Skuteczne są również te, które zawierają dużo witamin C, E, A, a także cynk i selen. Na szczególne polecenie zasługują takie jak: czarna porzeczka, borówka amerykańska, aronia, dzika róża, żurawina, pomidory, kapusta, brokuły, jarmuż, szpinak, a także gorzka czekolada, zielona herbata, kakao, czerwone wino, rośliny strączkowe, orzechy i inne.
Na rynku pojawiło się również sporo suplementów diety zawierających przeciwutleniacze. Jednak należy przyjmować je ostrożnie pamiętając, że nadmiar przeciwutleniaczy może być szkodliwy dla zdrowia tak samo, jak ich niedobór. Nasze organizmy wykorzystują wolne rodniki do walki z różnego rodzaju patogenami go atakującymi.
Czytaj więcej na http://www.trenujzdrowie.pl/ - Jacek Baura
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj